Ik ben altijd al creatief genoemd. Wel, om precies te zijn, ik word een creatief persoon genoemd. Maar als ik mezelf alleen met woorden zou moeten beschrijven, zou ik mezelf een portretschilder noemen. Noem me een manusje-van-alles. Ik heb een grammatica aan ideeën en doe mijn best om die in beeld te brengen. Maar misschien is er meer aan de hand dan dat.
Tijd voor een groei in creativiteit
Ja, ik heb van tijd tot tijd creativiteit en lessen nodig. Soms is schilderlessen hard nodig. Ik doe niets zonder na te denken over het resultaat van wat ik ga doen. Ik vraag me af: “Wat zullen de mensen hiervan denken?” Ik doe dit elke dag. Niemand kan in mijn schoenen lopen en verwachten de gevolgen te begrijpen. Wij, kunstenaars, zijn voor een groot deel materiedeskundigen.
We kennen de basis, we moeten weten hoe we onze producten naar buiten brengen en hoe we onze merken kunnen onderhouden. Maar, niemand kan in de galerie werken. Niemand hoeft zichzelf aan de galerie te verkopen om zijn kunstwerken verkocht, geproduceerd en vervaardigd te krijgen. We hebben allemaal advies en raad nodig hoe we de markt moeten bewerken en hoe we goed kunnen presteren. Zoals een vriend eens zei, “ijswater bevriezen is leuk”.
Kunst in een andere aspect
Mijn vader gaf me informatie over portretschilderen. Hij wilde altijd dat ik een goede schilder zou worden. Ik probeerde dit altijd voor ogen te houden en objectief te blijven. Ik bracht tijd door schilderlessen te nemen van andere portretschilders en leerde de verschillende technieken van kunst. Er zijn zoveel dingen die ik heb geleerd en heb geprobeerd toe te passen en te perfectioneren in mijn schilderkunsten. En ja, soms maak je fouten om te leren en een betere schilder te worden.