Mijn eerste indruk bij het zien van Middelburg vanuit het vliegtuig was hoe mooi onderhouden het is. Er zijn veel plaatsen aan de Amalfikust die de Nederlandse bouwstijl gebruiken. Sommige gebouwen in de stad zijn beter gebouwd en gestyroniseerd dan andere. Maar de binnenstad van Middelburg vond ik het leukst. Wanneer u Middelburg aan de Amalfikust verlaat, bevindt u zich direct aan de kust van de Tyrrheense Zee, vlakbij de beroemde stad Panarea die bekend staat om zijn zeevruchten.
Toen we in Panarea aankwamen, was de lokale bevolking erg gastvrij en toonden ze groot respect voor ons recht om op hun grond te landen. Dit was een mooi begin van onze Italiaanse vakantie.
De keuken in Panarea is heerlijk. Voor pastaliefhebbers heeft deze stad geweldige plekken met verschillende soorten pasta. Mijn favoriete pastagerecht was de spaghetti met prei en citroen-knoflooksaus. We hebben ook genoten van Panarea's Agrodolce e Pasta die cakey en heerlijk was. Dit is een bekend restaurant en wordt sterk aanbevolen door de lokale bevolking.
'S Nachts waren er veel plaatsen met clubs en live bands. Na veel tijd in veel Europese clubs te hebben doorgebracht, kreeg ik te horen dat de mannen die in deze clubs dansen lokale studenten zijn. Hoewel niet alle mannen zulke hoge hoogten bereiken, zien degenen die dat wel doen er cool uit en lijken ze ongeveer 25-30 jaar oud te zijn. Tijdens het uitgaan merkten we dat we vooral met Finse en Zweedse jongeren dansten.
Nogmaals, zwemmen is een favoriete bezigheid van mij. Er is een openbaar zwembad aan de overkant van de straat genaamd Luna Park (La Poloresse), waar veel beachvolleybal- en waterpolo-evenementen worden gehouden. Veel van deze evenementen vinden 's avonds plaats. Dus daar hadden we veel mensen van wie ik dacht dat de meesten in de twintig waren. Ik was verrast om enkele meisjes van in de veertig te zien, maar nog meer om te zien dat sommige jonge vrouwen zich vrij voelen om te stoppen en met elkaar te kletsen. Leuk om te weten dat deze leeftijdsgroep steeds vaker voorkomt.
Ik had een beetje moeite met mijn camera en dacht niet dat ik het ooit nog eens zou opknappen. Nou, als ik boodschappen moet doen, zoek ik de prijzen op en ga direct naar de camera. Maar als ik op een echte Italiaanse vakantie ben, leg ik liever een paar dingen vast. Van alle Italiaanse restaurants die ik heb gegeten, zijn er maar weinig met menu's die in het Engels zijn geschreven. Meestal gebruikt het opdienpersoneel echter Engels-Italiaanse dialecten.
Hoewel ik het niet verwachtte, was mijn welkom warm en oprecht.
En over accommodaties gesproken, mijn gastvrouw nam me mee naar haar huis, waaronder haar 3 dochters, haar schoonzus en haar schoonmoeder. Omdat ik met een groep Canadezen reisde, werden we de "Tripaneers" genoemd omdat we de hele plaats hadden vertrapt. De residentie was in een berghut gebouwd in de jaren 1920. Iedereen die ooit in de zomer naar Italië of Griekenland is geweest, zal je vertellen dat het best leuk was. Maar ik kan je verzekeren dat het niet onvriendelijk was. De zomer was een paradijs. De gastheren waren warm en gastvrij. We hebben heerlijk gegeten, en 's avonds had mijn gastvrouw alle bladeren van de oude tafel weggeschraapt. We dronken wat wijn en gingen de berg in om naar de ondergaande zon te kijken. Ik was onder de indruk van de schoonheid van de plek.
En over comfortabele stoelen gesproken, er waren een paar houten krukken onder de bomen en een grote lounge met alleen Chinese planken. Als ik zou willen dat ik hier nog kon wonen, zou ik hierheen gaan. Het hele gebouw zou ik echter niet in de buurt willen zijn.
Dit zijn slechts enkele van de vele dingen die ik heb gegeten of gedaan tijdens vakanties.
Nu hoefde ik alleen nog maar mijn eerste gezonde maaltijd in maanden te nemen en naar de bibliotheek te gaan om mijn favoriete boeken over Chili te lezen.
Buta-vraag!